නුදුරු අනාගතයේම මැතිවරණ උණුසුමක් දැනෙන්නට වන්නේ නම් දේශපාලන පක්ෂ ඊට ලහි ලහියේ සූදානම් වීම සාමාන්‍ය දෙයකි. මෙය මුහුද හත්ගොව්වක් තියාගෙන අමුඩ ගැසීමකැයි යමෙකු පැවසුවොත් ඒ නිර්වචනයට අප දෙන විශ්ලේෂණය වන්නේ ඒ ඔහුගේ දේශපාලන දැනුමේ තරම කියාය. මන්ද දේශපාලන පක්ෂයක් යන්න ධනවාදී පදනමක සිට විග‍්‍රහ කරන්නේ නම් ‘ බලය ලබා ගැනීමේ අරමුණින් සංවිධානය වූ සමාන අදහස් සහිත පුද්ගල කණ්ඩායමක් ’ ලෙස හඳුන්වා දිය හැකි බැවිනි. එම නිසා ගුරුවරයාට විභාගයත්, වෛද්‍යවරයාට ශල්‍යකර්මයත් වැදගත් වන්නේ යම් සේද දේශපාලනඥයාට මැතිවරණය තම වෘත්තීය ජීවිතයේදී ඉතාම වැදගත් වේ.ඉහත තර්කය මීට පෙර පැවති පලාත් පාලන මැතිවරණ සඳහාත් අදාල වන්නේදැයි යමෙකුට ප‍්‍රශ්ණ කළ හැකිය. ඒ මන්දයත් එසේ ප‍්‍රශ්ණ කිරීමට තරම් හිඩැසක් එම මැතිවරණ වලට තරඟ කළ වත්මන් විපක්ෂය විසින් බිහිකළ බැවිනි. ඒ අනෙකක් නොව, තරඟ කරන්නටත් පෙරම ඔවුන් විසින් පරාජය භාරගෙන තිබීමේ අවාසනාවන්ත තත්වයයි. මේ අනුව ඔවුන් මැතිවරණ වේදිකාවලදී දිගින් දිගටම විස්තර කරන්නට යෙදුනේ තමන්ට අත්වන්නට නියමිත පරාජයේ සාධාරණත්වයයි. නමුත් කවුරුත් නොසිතූ ආකාරයෙන් මෙතෙක් ආ දේශපාලන භාවිතාවේ මග උඩුයටිකුරු කරන්නට දකුණේ ඡන්දය සමත් විය. අප මේ කතා කරමින් සිටින දේශපාලන වර්ථමානය
බිහිවුණේ මෙවන් අවිචාර යුගයකට පසුව බවද එනිසාම මතක් කර සිටීමට කැමැත්තෙමි.‘දේශපාලනයේ සිදුවන යම් චලනයක් අතීතයෙන් සහ අනාගතයෙන් ස්වායත්තව ක‍්‍රියාත්මක වේ.’ය යන්න අපගේ තර්කයයි. මෙය දේශපාලන වේදිකාවේදී හඳුන්වන්නේ ‘දේශපාලනය තුළ සදාකාලික සතුරන් හෝ මිතුරන් නැත’ කියාය. එයට හොඳම උදාහරණය ජෙනරාල් සරත් ෆොන්සේකාගේ සිදුවීමයි. මීට මාස කීපයකට පෙර ශ‍්‍රී ලංකාවේ දෙවන ප‍්‍රධාන දේශපේ‍්‍රමියා ඔහුය. නමුත් අද ඔහු පළමු ප‍්‍රධාන දේශද්‍රෝහියා බවට පත්වෙමින් සිටියි. ජනරාල්ට විරුද්ධය පළමු වෙඩිල්ල පත්තුකළේ හේමකුමාරය. එහි අවස්ථාවෝචිත බව අනුමත කරමින් ශ‍්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ සම්මේලනයේදී අතිගරු භාරකාරතුමා තම කාලතුවක්කුවද ජෙනරාල් දෙසට හරවා වෙඩිමුරයක් පැවැත්වීය. ඒ අනුව හෙට ප‍්‍රභාකරන්ට හරහා තිබූ ෂෙල්, යුධ ටැංකි, මල්ටි බැරල්, පමණක් නොව මිග් සහ කෆීර් පවා ජෙනරාල් දෙසට හරවා භාරකාරතුමා ඇතුළු කේවට්ටයන් රැල විසින්ම උඩ පැන පැන පහර දෙන්නට පටන් ගනු ඇත.
අප මේ හරහා ජෙනරාල් ෆොන්සේකාගේ ආරක්ෂකයින් ලෙස හදිස්සියේ පෙනී සිටීමට අපේක්ෂා නොකරමු. මන්ද වරක් කැළණි වැන්ද සැනින් ඔහුගේ අතීත පව් සියල්ල හේදී ගියේ නැති බව අප මනාව දනිමු. නමුත් අප එතුමාට යුධ හමුදාපති ලෙස යුද්ධ කිරීමට ඇති අයිතියට කිසිදා අභියෝග නොකළෙමු. අප පුන පුනා කීවේ යුධ ක‍්‍රියාදාමය හරහා සිදුවන අහිංසක ජනතාවගේ
වන්දි ගෙවීම ගැන පමණි. එනිසා එදා යුධහමුදාපතිගේ යුධ කිරීමේ අභියෝගයටවත් අභියෝග නොකළ අපි අද කතා කරන්නේ සාමාන්‍ය පුරවැසියෙකු ලෙස එතුමාට ඇති මානව අයිතීන් අභියෝගයට ලක්කළ නොහැක යන්න පිළිබඳව පමණි.ජෙනරාල් ෆොන්සේකාට එරෙහිව අළුතින්ම නැගී ආ කථාව වූයේ සංඝාඥව යන්නයි. ඒ අනුව ශ‍්‍රී ලංකා පුරවැසියෙකු සතු සිවිල් අයිතිවාසිකම් සංඝාඥයකින් වලකාලිය හැකිද යන්න ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය හරහා විසඳාගත යුතු නීති ප‍්‍රශ්ණයක් වන්නේය. නමුත් ගැටළුව වන්නේ මෙලස ජෙනරාල් ෆොන්සේකා වලකාලීමේ අවශ්‍යතාවය කුමක්ද යන්නයි. එහි සැබෑ අවශ්‍යතාවය වන්නේ මහින්ද රාජපක්ෂට මැතිවරණයකදී අභියෝගයක් විය හැකි ඕනෑම පුද්ගලයෙක්ව කෙසේ හෝ ඉන් ඉවත්කර තැබීමයි. ඒ අනුව මේ විකාර සංඝාඥව විසින් මගපාදා දෙනුයේ අන් කිසිවකට නොව මහින්ද රාජපක්ෂගේ එ්කාධිපති රජ සිහිනය සැබෑ කර ගැනීමටය. නමුත් මහින්දගේ, ජෙනරාල්ගේ හෝ ජනතාවගේ පිනට දැනටමත් එම විහිළුව දේශපාලන වේදිකාවේ අවලංගු වී ගොස් හමාරය.
අප මීලඟට සලකා බැලිය යුතු සිද්ධිය වන්නේ විදුලි, ජල, වරාය සහ තෙල් සේවකයන්ගේ වෘත්තීය ක‍්‍රියාමාර්ග සම්බන්ධ සිදුවීමයි. මෙය දේශපාලනික ක‍්‍රියාදාමයක් බව සැබෑවකි. මැතිවරණ උණුසුම දැනෙන්නටවත්ම දේශපාලන පක්ෂ සිය උපරිම ශක්තිය යෙදවීමේ කිසිඳු වරදක් අප නොදකිමු. ඒ අනුව ජවිපෙ සහ එජාපය ඒ මොහොතේ තම වෘත්තීය සමිති පාරට බැස්සවූහ. මෙහි කිසිඳු ප‍්‍රශ්ණයක් ඇත්තේ නැත. යම් හෙයකින් ප‍්‍රශ්ණයක් ඇති වන්නේ ඔවුන්ව පාරට බැස්සවීමට නොහැකි වූයේනම්ය. ඒ මන්ද යත් එසේ පාරට බැස්සවීමට ඔවුන්ට නීත්‍යානුකූල අයිතියක් මෙන්ම සාධාරණ හේතුවක්ද
තිබුණ බැවිනි. එහි නීත්‍යානුකූල භාවය ශ‍්‍රී ලංකා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් ආරක්ෂා කර දී ඇති අතර සාධාරණ හේතුව වනුයේ ඔවුන්ගේ 2009 වසරට අදාල වැටුප් වැඩිකිරීම තිබූ එකඟතාවය ක‍්‍රියාත්මක නොකිරීම හරහා ඇතිවී තිබූ තත්වයයි.මේ පදනම මත සිට දින 3ක් අකුරට වැඩ කරමින් අතිකාල සේවාවලින් ඉවත්වී සිටි මේ පාර්ශවයන්ගෙන් වරාය සහ විදුලි සේවකයන් තම ඉල්ලීම් ලැබෙනතුරු වෘත්තීය ක‍්‍රියාමාර්ග දීර්ඝ කිරීමට තීරණය කළහ. ඒත් සමගම විදුලි සේවකයන්ට එල්ල වූ මැර ප‍්‍රහාරය හේතුවෙන් ඔවුන් එය වැඩවර්ජනයක් දක්වා ව්‍යාප්ත කරන්නටත් තීරණය කළහ.
අප නැවතත් කියන්නේ මෙය දේශපාලනික ක‍්‍රියාවක් බව අප දන්නා බවයි. නමුත් මොවුන්ගේ වෘත්තීය ක‍්‍රියාමාර්ග ඉතාම සාධාරණ යැයිද අප දකින්නෙමු. රූපවාහිනියේ හෝ ස්වර්ණවාහිණියේ ප‍්‍රවෘත්ති වල අදහස් දක්වන මහජනාතාව යැයි හඳුන්වන දෙතුන් දෙනා හැරෙන්නට අතිබහුතර ශ‍්‍රී ලාංකික ජනතාව මෙය අනුමත කරති. මන්ද අප අපගේ මූලික අයිතීන් ඇතුළු මානව අයිතීන් භුක්තිවිඳින්නේ යම් සේද එබඳුම ප‍්‍රවේශයකින් තම කම්කරු අයිතීන් භුක්තිවිඳීමේ හැකියාව ඇති බැවිනි.
නමුත් මීට දින කීපයකට පෙර සිදුවුණේ අමුතුම සිද්ධියකි. මේ සේවාවන් 4ම අත්‍යාවශ්‍ය සේවාවන් ලෙස නම් කරන ලද නිසා මේ සේවකයන්ට තම රැකියාවේ සුරක්ෂිතභාවය රැකගනු වස් වෘත්තීය ක‍්‍රියාමාර්ග මහමග දමා රාජාඥවට කන්දීමට සිදුවිය. තත්වය මෙයයි. ශ‍්‍රී ලංකාවේ ක‍්‍රියාත්මක වන ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය මෙයයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදය, ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව, මූලික අයිතිවාසිකම් යන සියල්ලට ඉහලින් ක‍්‍රියාත්මක වන
ඒකාධිපති ආඥදායකත්වය නම් හෙණය මෙයට එකම හේතුවයි. ප‍්‍රජාතන්ත‍්‍රවාදී ජනාධිපතිවරණයකට ජෙනරාල්ගේ ඉදිරිපත් වීමට එරෙහිව සංඝාඥ නිකුත් කරන්නටත්, මානව අයිතීන් ප‍්‍රකාරව ගන්නා වෘත්තීය ක‍්‍රියාමාර්ග වලට එරෙහිව රාජාඥ නිකුත් කරන්නටත් ඍජුව හෝ වක‍්‍රව විධායක හෙණය බලපායි. එය පවතින තාක් කල් ශ‍්‍රී ලංකා දේශපාලනය තුළ මෙවන් විකාර රූපී දේවල් තව තවත් සිදුවීම සාමාන්‍ය දෙයක් වනු ඇත.රටේ ජනතාව හැටියට මෙම සිදුවීම් වලින් අප තේරුම් ගත යුතු වන්නේ අද කඩවන ජෙනරාල් ෆොන්සේකාගේ අයිතීන් හා සේවක අයිතීන් මෙන්ම හෙට අනිද්දා වන විට තම ඒකාධිපති සිහිනයට හරස් වන ඕනෑම කෙනෙකුගේ අයිතීන් ඩැහැගැනීමට මහින්ද රාජපක්ෂ ක‍්‍රියාකරනවා ඇත යන්නයි.
ඒ නිසා ලබ්බට තැබූ අත පුහුලට තබන්නට තව වැඩිකල් යන්නේ නැත. ඔබත් ප‍්‍රවේශම් වන්න. හෙට ඔබේ දොරට තට්ටු කරන්නට බැරි නැත.
